نوزده سال است که در یک چنین مناسبتى، ملت ایران زمان و مکان را مظهر عشق و ارادت به امام بزرگوار قرار میدهد. اکثر ملت ما جوانانى هستند که دوران زندگى پربار امام بزرگوار را درک نکرده‏اند؛ یا متولد بعد از وفات آن بزرگوار هستند یا در دوران ده ساله‏ى حیات مبارک امام بزرگوار، پسر بچه‏ها و دختر بچه‏هاى خردسالى بودند؛ اما همین جوانهاى مؤمن و نورانى در سرتاسر کشور آنچنان به امام و یاد او و نام او عشق میورزند که گوئى از همصحبتى با امام برخوردار بوده‏اند. همانطورى که در دعاى سمات میخوانیم: «و امنّا به و لم نره صدقا و عدلا»؛ ایمان خالصانه و پاک بدون اینکه دوران حیات آن بزرگوار و صحبت آن بزرگوار را درک کرده باشند؛ مخصوص ملت ما هم نیست. در بسیارى از مناطق جهان و کشورهاى مسلمان، همین احساس درباره‏ى امام بزرگوار ما وجود دارد. این ناشى از دو عامل بزرگ است: یکى عظمت امام و ابعاد گوناگون شخصیت او که یک شخصیت استثنائى در دوران معاصر، بلکه در دورانهاى نزدیک به ماست. یکى هم به خاطر عظمت این انقلاب است. عظمت کارى که امام بزرگوار با ایمان خود، با تدبیر خود، با اراده و عزم راسخ خود در این برهه‏ى از زمان انجام دادند برپا کردن انقلاب اسلامى و تشکیل نظام جمهورى اسلامى است. عظمت این انقلاب هم حاکى از عظمت امام بزرگوار ماست. این انقلاب یک معجزه‏ى الهى بود.

در حالیکه دشمنان اسلام و دشمنان امت اسلامى صد سال - تقریباً - علیه اسلام و علیه روحانیت تبلیغ کردند و تلاش کردند و در حالى که پنجاه سال یک رژیم وابسته‏اى در این کشور منافع ملت ایران را در مقابل دشمنان و بیگانگان قربانى کرد و کشور را به طور کامل وابسته‏ى به اجانب قرار داد - رژیم پهلوى - امام بزرگوار با پرچم اسلام، با پرچم ضدیت با سلطه و سلطه‏گرائى در این کشور قیام کرد و این کار بزرگ را به ثمر رساند. انقلاب اسلامى با همه‏ى انقلابهاى دیگر متفاوت است؛ نه یک انقلاب صرفاً معنوى و فرهنگى است، نه یک انقلاب صرفاً اقتصادى است، نه یک انقلاب صرفاً سیاسى است؛ یک انقلاب همه‏جانبه است. مثل خودِ اسلام است. همانطورى که اسلام ابعاد معنوى و اخلاقى دارد، ابعاد الهى دارد، در عین حال ناظر به زندگى مردم است؛ بعد اقتصادى، بعد سیاسى، بعد اجتماعى در اسلام وجود دارد؛ انقلاب اسلامى هم داراى ابعاد مختلف بود و راز ماندگارى انقلاب اسلامى و روزبه‏روز زنده‏تر شدن این انقلاب در سطح منطقه و جهان، همین ابعاد گوناگون آن است که با نیازهاى بشر متوازن و همراه است.

امام با سخنان خود، با رفتار خود یک هدایت مستمرى را براى امت خود - براى ما مردم - به جاى گذاشته است. یعنى دست امام، انگشت اشاره‏ى امام در همه‏ى پیچ و خمهاى زندگى ما را راهنمائى میکند و یکى از قویترین و بهترین مواریث معنوى امام، همین وصیتنامه‏ى اوست. جا دارد در برهه‏هاى مختلف، مردم، مسئولان گوناگون، جوانها این وصیتنامه را بازخوانى کنند؛ در این تدبر کنند.