بسم الله الرحمن الرحیم

آیا ما عبرت نباید بگیریم؟ آیا نمی بینیم کسی که تا دیروز با ما بوده الان نیست؟ پس کی می خواهیم درس بگیریم و عمل کنیم؟ بابا راه بیفتیم دیگه.

خبر فوت وزیر دادگستری آقای کریمی راد را شنیدم،خدا رحمتشون کنه قرار بوده بره،حالا شده به بهانه تصادف... فوت ایشونو تسلیت عرض می کنم... خداوند متعال به خانواده شون صبر عنایت فرماید.

با یکی از دوستام که پسر یکی از دوستان آقای ابوالقاسمی پور بود صحبت می کردم،گفت: شب قبلش آقای ابوالقاسمی پور به همراه خونوادشون رفته بودن خونه مادر پدرشون،موقعی که میخواستن برگردن پسر کوچولو می گه من نمی یام می خوام امشب بمونم، ولی نمی دونست که دیگه از فردا بابا و مامانشو نمی بینه! خدایا به ما بفهمون تو کی هستی! خدایا ما رو ببخش!

الانم قسمتی از اعضای آقای ابوالقاسمی پور و همسرشون اومده تهران برای تحقیق علت مرگ....

هر چی باشیم،وکیل باشیم،قاضی باشیم،معلم باشیم،محصل باشیم یا اصلا پیامبر باشیم،یعنی هر چی باشیم بالاخره باید بریم،دنیا دار فانیه،پس چطور به اون دل می بندیم؟ارزش داره؟من مثلا میرم مشهد زیارت اونوقت می رم هتل! آیا ارزش داره برای اون هتلی که چند روز بیشتر توش نیستم کلی وسیله بخرم انبار کنم توش؟

حالا که ما قراره بریم چرا رفتنمون یه جوری نشه که عالی باشه؟

اللهم ارزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک