بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

مشهد امام رضا سلام الله علیه دعاگوی تمامی دوستان عزیز هستم، الان ساعت 12.30 شب هست! میخوام یک حرف از دل خودم با امامم بزنم و این حرفم با طلبه ها هم هست و تمامی کسانی که درد دین دارن و به قول مقام معظم رهبری صاحبخانه اند و قلبشان برای وطن و خانه شان میتپه! یک ساعت و نیم پیش یک نفر زنگ زد بهم که بیا فلان جا یک نفر هست با قیافه خیلی تابلو ظاهرا داره تبلیغ صوفی گری میکنه!!! خلاصه رفتم! یک نفر با عبای سفید، قد حدود 140، با ابروهای اصلاح کرده و مداد کشیده شده تا کنار موهاش! با یک کلاه هندی! با کفش های براقی که به کت و شلوارهای خاص میخوره! رفتیم دنبالش و مطمئن شدیم که مبلغ صوفی گریه! اینکه چی شد و چیکار کرد بماند..........!

ساعت رو دیدم! دیدم که 12 هست! گفتم حسین! خیلی ... ای! حسین اسم خودتو گذاشتی طلبه؟ حسین فکر میکنی واقعا سرباز امامتی؟ یابن الحسن خجالت میکشم اصلا بگم اسمم سرباز شماست! وای..... خاک بر سر من.... خاک.... خاک بر سر من که اسمم طلبست ولی به اندازه یه مبلغ صوفی دل و قلبم برای دینم نمیتپه.... وای......کار ندارم اون مبلغ بخاطر پول کار میکنه یا چی! اما به این کار دارم که اون الان هم ساعت 12 شب داره توی همین شهرایی که ما هستیم، برادرا و خواهرای عزیز ما و جوونای گل ما هستن داره کار میکنه و با برخورد باز و مهربانانه تبلیغ دینشو میکنه و به راحتی جوانان و مردم عزیز مارو برای افکار شوم خودش به گمراهی میکشه، یابن الحسن شرمگینم.... اونوقت من طلبه.... وای.............. کسی که دین که نه! مکتبش پایه و اساسی نداره اینجور توی این ساعت از خوابش زده و داره تبلیغ میکنه اونوقت من طلبه..... یابن الحسن هر چی که الان هستم و هر خوبی ای دارم از شماست همونطور که تا الان هلم دادید از این به بعدم دوبرابر هلم بدید، یابن الحسن من که خودم سرتاپام.... من که خودم هیچم، یابن الحسن میخوام یاور عالم و عاملتون باشم، یابن الحسن به حق اما رضا که سلام و درود خدا بر ایشون باد دستم رو بگیرید... دستم رو بگیرید...
الفرج